Het springersknie syndroom is een letsel dat zich bevindt op het inzetpunt van de knieschijfpees, veroorzaakt door overmatige stress op de pees, resulterend in overbelasting en daaropvolgende ontsteking van de knie. De knieschijfpees verbindt de knieschijf met het scheenbeen, is uiterst bestendig en stelt de quadriceps spiergroep in staat om het been recht te strekken. Tijdens het springen strekt deze spiergroep actief het kniegewricht om de opstijging van de grond te initiëren en stabiliseert vervolgens de landing, vertraagt de horizontale versnelling die daarmee gepaard gaat.
Ontsteking van de knieschijfpees wordt vaak waargenomen bij individuen die basketbal, volleybal of andere activiteiten beoefenen waarbij frequent springen, richtingsveranderingen en herhaalde belasting van de onderste knieschijfpees betrokken zijn, zoals atletiek. Het moet worden onderscheiden van het Osgood-Schlatter syndroom, een aandoening die typisch is bij jongeren tijdens groeifases, wat ontsteking van de tuberositas tibiae veroorzaakt en in de meeste gevallen spontaan binnen één of twee jaar oplost. De springersknie vereist daarentegen specifieke behandeling en preventieve maatregelen.
Oorzaken en symptomen van de springersknie
Herhaaldelijk springen, frequente veranderingen van richting en het tillen van gewichten met overmatige belasting zijn allemaal veelvoorkomende oorzaken van overbelasting van de knieschijfpees bij atleten tussen de 15 en 35 jaar oud. In al deze gevallen kunnen door de herhaalde inspanningen microletsels in de pees ontstaan, wat leidt tot collageendegeneratie. Andere factoren zijn verkorting van de quadriceps-spieren en overgewicht, evenals onvoldoende flexibiliteit van de dijspieren en de quadriceps-spier of slechte uitlijning (knock-knee of platvoeten).
Het eerste symptoom van patellaire tendinopathie dat optreedt, is pijn aan de voorkant van de knie, die aanvankelijk optreedt aan het begin en het einde van sportieve activiteit. Naarmate de symptomen aanhouden, kan het ook optreden tijdens trainingen en zelfs in rust, vergezeld van stijfheid. Pijn en lokale gevoeligheid nemen toe tijdens activiteiten die meer druk uitoefenen op het kniegebied (knielen, rennen, springen, enz.) en bij samentrekking van de quadriceps-spieren. Plaatselijke zwelling en pijn bij palpatie kunnen ook aanwezig zijn.
Behandeling van de springersknie
Bij de behandeling van de springersknie wordt chirurgie over het algemeen aanbevolen als laatste redmiddel, gereserveerd voor de ernstigste gevallen. Tot op heden zijn er beperkte overtuigende wetenschappelijke gegevens die pleiten voor het gebruik van chirurgie in vergelijking met conservatieve behandeling, die juist aanpasbaar is op basis van de mate van de blessure:
- Graad 1: Het is mogelijk om door te gaan met trainen, maar na elke training of wedstrijd ijs op de blessure aanbrengen, bij voorkeur in combinatie met massages op het pijnlijke gebied en het gebruik van patellaire peesverband of een patellastabilisator;
- Graad 2: Het is noodzakelijk om trainingsactiviteiten aan te passen om de belasting op de pees te verminderen. Bijvoorbeeld het vervangen van sprongen en sprints door rustig hardlopen, zwemmen of waterjoggen, of het vermijden van herhaalde kniebuigingen en strekbewegingen;
- Graad 3: Het is essentieel om volledig te stoppen met fysieke activiteiten die de pees overbelasten en ze te vervangen door zwemmen of waterlopen. Het raadplegen van een sportarts of sportfysiotherapeut voor verdere revalidatieadviezen kan nuttig zijn;
- Graad 4: Rust is essentieel gedurende ten minste 3 maanden, vergezeld van bezoeken aan een sportarts of sportfysiotherapeut, en mogelijk een orthopedisch chirurg raadplegen voor een evaluatie voor chirurgie op basis van MRI-resultaten.
Preventie van de springersknie
Aangezien de basis van dit type ontsteking een overbelastingsmechanisme is dat microletsels veroorzaakt, betekent preventief handelen in eerste instantie het minimaliseren van het risico op het ontstaan ervan. Dit omvat:
- Oefeningen om de heupadductoren te versterken, zoals buik-, dij- en kuitspieroefeningen;
- Rekoefeningen voor de quadriceps- en dijspieren;
- Gebruik van hoogwaardige sportschoenen met ondersteuning voor de voetboog;
- Voorafgaand aan elke training, een warming-upsessie inclusief rekken van de quadriceps- en kuitspieren;
- Juiste voeding, hydratatie en rust.
FLOKY Jumper: technische sokken om microletsels aan pezen te voorkomen
De biomechanische sokken, FLOKY Jumper, zijn op maat ontworpen voor individuen die actief zijn in sporten waarbij springen overheersend is, zoals basketbal, volleybal en handbal. Dankzij hun speciale structuur verminderen ze trillingen, beschermen ze spieren en pezen, en beschermen ze atleten tegen blessures. Ze maken gebruik van de principes van de biomechanica om de functies van de voet en spierpropulsie te verbeteren, waardoor atleten worden beschermd tegen blessures en slijtage, terwijl trillingen die kunnen leiden tot microtrauma's en ontstekingen worden geminimaliseerd. Hun werking is allesomvattend:
- Plantaire compressie: De zeefdrukband op de zool van de voet optimaliseert de veneuze terugkeer, bevordert de uitwisseling van metabolisch afval, verhoogt de zuurstoftoevoer naar de spieren en versnelt het herstel;
- Springeffect: Het Tape System boven de hiel vergemakkelijkt het terugkeren van de voet naar de gestrekte positie, ondersteunt de ontlading, dempt de impact op de grond en zorgt voor een gevoel van voortstuwing
- Metatarsal supports: The lateral screen-printed applications are designed to protect the plantar arch and metatarsal heads, helping to prevent injuries;
- Modulated anti-slip: The anti-slip printing increases grip on the shoe, providing maximum stability to the athlete, even during sudden changes in direction and jumps.
